προδούκτος

(productus). Γένος αρθρωτών βραγχιόποδων μαλακίων, που έχει εκλείψει. Ανήκουν στην οικογένεια των προδουκτιδών. Τα ζώα αυτά είχαν συχνά όστρακο πολύ μεγάλο, σκεπασμένο με αγκάθια, ή κοντές κοίλες προεξοχές, με τη βοήθεια των οποίων το ζώο προσάραζε στον βυθό των θαλασσών. Η κοιλιακή έξοδος ήταν θολωτή. Απολιθωμένα λείψανά τους βρίσκονται σπάνια μέσα σε δεβόνια στρώματα ενώ, αντίθετα, αφθονούν σε εκείνα της λιθανθρακοφόρας και της πέρμιας διάπλασης. Στην Ελλάδα, λείψανα π. βρέθηκαν σε στρώματα της λιθανθρακοφόρας και της περμολιθανθρακοφόρας διάπλασης, στην Ύδρα, στη Σαλαμίνα, στη Χίο και στην Πάρνηθα.

* * *

ο, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος βραχιονοπόδων, με μεγάλο όστρακο, πάμπολλα είδη τού οποίου ανακαλύφθηκαν σε θαλάσσιες αποθέσεις τού λιθανθρακοφόρου και τού περμίου.